All ends well!

Hallo lieve trouwe lezertjes,
Hier ons laatste berichtje. Zoals de titel al vermeldt het is allemaal goed afgelopen.
We hebben nog een weekje doorgebracht in dat heerlijke airbnb huisje. Alles was prettig in dat huisje met een tuintje en dat hebben we echt gewaardeerd. We hebben heel Christchurch wandelend uitgekamd en het park kennen we inmiddels op ons duimpje. Maar zo mooi! Christchurch is in 2010 door de aardbeving compleet vernield. Wij waren er in 2012 en toen was het een en al puin en container. Inmiddels is er een prachtig centrum met dure winkels, mooie pleinen en veel gerestaureerde oude panden verweven in moderne gebouwen en parken. Echt heel artistiek en mooi. Verder gingen we elke dag naar de supermarkt, in de rij staan met 2 meter afstand. Handen ontsmetten voor en na de winkel, 1 persoon per keer. Meestal moest Jan buiten blijven staan of sneakte hij later naar binnen met een kar. Buiten de supermarkt en de apotheek was alles potdicht en uitgestorven op straat. Jongeren die bij elkaar stonden werden door de politie uit elkaar verdreven. Heel gedisciplineerd.
Ondertussen werden we voornamelijk ‘s nachts bestookt met mails en telefoontjes van BUZA, bijzonderebijstandsteam etc. Waar we steeds namen en paspoortnummer moesten doorgeven. Tig keer gedaan. En op een nacht kwam het telefoontje dat we op de lijst stonden van 9 april en dat het misschien doorging. Zouden we nog per mail bevestigd krijgen. Hoorden niks, anderen hadden dat niet gehad. We zeiden, dit zal toch geen slechte grap zijn? Toen werden we nog een keer gebeld of de paspoortnummer konden doorgeven en ja we stonden op die lijst. Uiteindelijk kregen we ‘s nachts 6 tickets doorgestuurd. Ho, hoezo. En een mail erbij die laatste 2 zijn geldig. OK, heerlijk! Wij huisje opgezegd, bus stopte voor de deur (de bussen reden alleen voor essential travel en was gratis) op naar de luchthaven. Ja, hoor 300 nederlanders in de rij op weg naar huis. Uitgelaten stemming en 2 m. afstand houden. We hebben 3 uur in de rij gestaan en er gebeurde niks. Ik dacht dat de computer gecrasht was. Het bleek dat er nog toestemming van Australië moest komen om ons toegang tot Sydney te geven. We zagen het alsnog fout gaan, maar toen kwamen de stewardessen in polonaise en met de handen in de lucht terug. Yes, we can!
Dus vliegen naar Sydney en daar stond onze blauwe vogel klaar. We hadden al eerder digitaal ingecheckt en zaten op stoel 1H en 1D. Wie zat er wel eens op de eerste rij??? Nou wij dus... enne Business Class, haha!. Wat een bofkontjes! Als het nou toch moet, dan maar vanuit Australië 23 uur. Ohhh, wat waren we blij. Je kan helemaal languit liggen in je eigen bed, geen last van stoelen in je knieën of tafeltjes in je buik. Alle ruimte en languit. We kwamen even niet meer bij van het lachen. Vraag niet hoe het kan, maar geniet ervan. We kregen geen business service, want de crew mocht zo min mogelijk contact maken. Ze hadden mondkapjes en plastic handschoenen aan. Ze doen deze vluchten op vrijwillige basis, dwz je kon je ervoor opgeven. Er was ook een dankbare sfeer bij iedereen. We werden toegesproken door de piloot. Iedereen klappen. Bedankt hoor dat jullie ons ophalen. Graag gedaan!
Er lag een tasje met snacks op je stoel en water. Verder kregen we 2x een warme hap en stond er in de pantry water, sap en snacks. Geen koffie, geen wijn niks. We waren allang blij.
Uiteindelijk waren we vrijdagochtend 8 uur in Amsterdam. Maarten en Karen haalden ons op met 2 auto’s, dat was fijn. Toen we thuiskwamen was de stoep volgekrijt met welkomst wensen van onze kleine schatjes. Het hele huis versierd met wensen en tekeningen tot op de wc en in bed aan toe. En de koelkast zat vol met eten. Wat een warm welkom,we waren geroerd.!!!
Al met al hebben we een fantastische reis gemaakt door Nieuw Zeeland. Reizen met die camper was top. Maar opgesloten zitten is niet leuk en gaf best veel stress de laatste 2 weken. De administratieve rompslomp, de onzekerheid, de saaiheid van op 1 plek te moeten zitten. Campingvrienden hadden nog niks gehoord. Dat is natuurlijk niet leuk. Ja hoor ze zouden 11 april vliegen, maar nu ging dat weer niet door omdat Hongkong weer dicht zat en die zitten er nu nog in onzekerheid.
We hebben geleerd dat we dol zijn op vakantie, maar vooral dol op reizen en niet op 1 plek blijven. We gaan nu genieten van de leuke vakantie en in Nederland wennen aan het nieuwe leven. Rogier en Marieke kwamen gisteren met de kids even in de voortuin praten op 2 m. afstand. Heerlijk ze weer te zien en kushandjes te geven. Bizarre situatie, maar evengoed heel leuk.
Allemaal dank voor jullie support en lieve wensen. We zijn er weer en misschien mogen we over een tijdje elkaar weer eens zien.
Liefs van ons

PS de stand van yahtzee is 21-26 voor Jan. Leuke man, maar niet tegen te spelen, the king of yahtzee!